Το φαινόμενο του δοσιλογισμού.

Το φαινόμενο του δοσιλογισμού, είναι ένα ζήτημα που απασχολεί ακόμα και σήμερα τους Ιστορικούς της νεότερης ιστορίας. Ο δοσιλογισμός αναπτύχτηκε σε διάφορες χώρες που είχαν κατακτηθεί από τους Γερμανούς για διαφορετικούς λόγους. Υπήρχαν λόγοι πολιτικοί, για τη διατήρηση της κρατικής αυτονομίας έναντι των γερμανικών δυνάμεων, υπήρχαν λόγοι ιδεολογικοί δηλαδή μια συνεργασία με τις δυνάμεις κατοχής λόγω του θαυμασμού προς το ναζιστικό ιδεώδες, ενώ τέλος υπήρχαν λόγοι σε επίπεδο καθαρά κοινωνικό, καθώς κάποιοι έβλεπαν τη συνεργασία με τις γερμανικές δυνάμεις ως έναν τρόπο κοινωνικής ανέλιξης τους. Στην περίπτωση αυτή αναφερόμαστε σε κατώτερα κοινωνικά στρώματα, τα οποία εκμεταλλεύτηκαν την παρουσία των δυνάμεων κατοχής για δικά τους οφέλη. Οφέλη κυρίως οικονομικά αλλά και κοινωνικά.

            Οι δοσίλογοι, θεωρούσαν τη συνεργασία  ως έναν τρόπο διατήρησης του κοινωνικού κράτους από τις ίδιες τις κρατικές δυνάμεις και όχι από μια κυβέρνηση η οποία  θα αποτελούνταν στο σύνολο της από τις δυνάμεις κατοχής της εκάστοτε χώρας. Αργότερα λόγω των εγκλημάτων που πραγματοποιήθηκαν από τις δυνάμεις κατοχής αλλά και τους ίδιους τους συνεργάτες τους, ο δοσιλογισμός θεωρήθηκε ως μια αντεθνική και προδοτική στάση η οποία καταδικάστηκε από τα δικαστήρια που συστάθηκαν αμέσως μετά την απελευθέρωση.

            Βέβαια, άλλος ένας σημαντικός λόγος για συνεργασία με τις δυνάμεις κατοχής, ήταν η ιδεολογία του αντικομουνισμού. Γιατί, όσο το αντιστασιακό κίνημα αναπτυσσόταν, τόσο υπήρχε ο φόβος του Κομμουνισμού. Αυτός ήταν και ο λόγος  της ίδρυσης των ταγμάτων ασφαλείας. Η καταπολέμηση δηλαδή κάθε κομμουνιστικού κινδύνου από τις ίδιες τις δυνάμεις της Χώρας που είχε συνεργαστεί με τους Γερμανούς έτσι ώστε να μην απασχολούνται μεγάλες γερμανικές δυνάμεις σε τέτοιου είδος ζητήματα. Άλλωστε και ο ίδιος ο Χίτλερ στον βιβλίο του « ο Αγών μου» αναφέρει:

«..ο νικητής, αν είναι έξυπνος, θα εμπιστευτεί σε πρόσωπα της εθνικότητας του ηττημένου λαού, που δεν έχουν ούτε χαρακτήρα, ούτε τιμή, το ρόλο του δεσμοφύλακα, διότι γνωρίζει ότι τα πρόσωπα αυτά, θα τον βοηθήσουν στο έργο της ολοκληρωτικής υποδούλωσης των συμπατριωτών τους κατά ένα τρόπο πολύ σκληρότερο και πιο ανοικτίρμονα, από κείνον που θα μεταχειριζόταν ένα οποιοδήποτε ξένο κτήνος…» 

Και πράγματι η συνεργασία με τις εγχώριες δυνάμεις είχε αυτά τα αποτελέσματα. Καθώς σε πολλές περιπτώσεις τα εγκλήματα εναντίων του ίδιου τους του έθνους, ήταν πολύ σκληρότερα και πιο απάνθρωπα από αυτά των ίδιων δυνάμεων κατοχής.

            Στο Ελληνικό επίπεδο τώρα το φαινόμενο του δοσιλογισμού αναπτύχθηκε σε πρώτο επίπεδο με την μορφή κατοχικών κυβερνήσεων «Κουίσλγκς » καθώς και με μια σειρά από διορισμούς σε διάφορες κρατικές θέσεις, προσώπων που διατηρούσαν μια συμπάθεια προς τις δυνάμεις κατοχής και μια υποστήριζαν την αντικομουνιστική ιδεολογία. Σε έναν δεύτερο επίπεδο, ο δοσιλογισμός αναπτύχθηκε με τη μορφή της ίδρυσης των ταγμάτων ασφαλείας που είχαν εξοπλιστεί πλήρως από τους Γερμανούς ως ένα δώρο των υπηρεσιών που προσέφεραν σε αυτούς οι ντόπιοι συνεργάτες. Ένα τρίτο επίπεδο μπορούμε να πούμε ότι ήταν το κοινωνικό. Αρκετά άτομα των κατώτερων τάξεων θεωρώντας ότι οι Γερμανοί δεν θα φύγουν ποτέ από την χώρα, προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στις δυνάμεις κατοχής σε μια προσπάθεια κοινωνικής και οικονομικής ανέλιξης.